Zbigniew Treppa Uniwersytet Gdański https://doi.org/10.12797/9788381385190.II.5.4 Określana współcześnie jako Święta Tunika z Argenteuil (fr. La Sainte Tunique d’Argenteuil) albo jako Tunika Bez Szwu Pana Naszego Jezusa Chrystusa (fr. La Tunique sans couture de Notre-Seigneur Jésus-Christ). Obiekt ma wymiary 122 × 90 cm (pierwotnie ok. 148 × 90 cm). Na powierzchni tkaniny widnieją ślady krwi, w największej intensywności występują one w tylnej części Read more…
Miłosz Grygierczyk https://doi.org/10.12797/9788381385190.II.5.3 (hiszp. El Sudario de Oviedo – dosł. ‘chusta napotna z Oviedo’) – zwany także Sudarium z Oviedo, Chustą z Oviedo, to prostokątna lniana chusta przechowywana w Oviedo, stolicy hiszpańskiego regionu Asturia. Tkanina ta ma przybliżone wymiary 855 × 526 mm, gęstość 18-21 włókien lnu na brzegach oraz 40-45 włókien w środku i najprawdopodobniej została wykonana ręcznie. Na pierwszy rzut oka przypomina Read more…
Karolina Aszyk-Treppa Uniwersytet Gdański Zbigniew Treppa Uniwersytet Gdański https://doi.org/10.12797/9788381385190.II.5.1 Określany współcześnie jako Boże Oblicze, Volto Santo, wcześniej zaś jako Weronika, Chusta z Kamulii – obiekt o wymiarach 17,5 × 24 cm, utkany z bardzo cienkich nitek o grubości rzędu 100 μm (0,1 mm), oddzielonych odległościami nawet dwukrotnie większymi od ich grubości, co oznacza, że około 42% jego Read more…
Bartłomiej Wołyniec Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie https://doi.org/10.12797/9788381385190.IV.2 (wł. Carlo Borromeo) – święty Kościoła katolickiego (beatyfikowany w 1602 r., kanonizowany w 1610 r.), kardynał (od 1560 r.), administrator (od 1560 r.), a następnie arcybiskup metropolita mediolański (od 1564 r.), jeden z głównych reformatorów Kościoła w duchu soboru trydenckiego. Pochodził z włoskiej rodziny arystokratycznej „Buon Romeo”, która z okolic Rzymu przeniosła się do Toskanii, a następnie do Lombardii, gdzie ugruntowała Read more…
Zbigniew Treppa Uniwersytet Gdański https://doi.org/10.12797/9788381385190.II.5.5 Istnieją dwa rodzaje związków łączących wizerunek z Całunu Chrystusa z obrazem z objawień św. Faustyny Kowalskiej. Jeden z nich dotyczy wizualnych podobieństw przedstawień Jezusa, drugi natomiast zbieżności niektórych wątków teologicznych wynikających z treści obu obrazów. Wymienione typy relacji rozpoznawalne są przez analizy formy i treści. W przypadku analizy treści teologicznych należy brać pod uwagę specyfikę objawień Read more…
Józef Naumowicz Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie https://doi.org/10.12797/9788381385190.I.12 Motyw całunu, w który zostało owinięte ciało Jezusa złożone w grobie, występuje w interpretacji Eucharystii, zwanej w różnych wyznaniach Boską Liturgią, mszą świętą, itd. Z tym płótnem wiązano symboliczne znacznie tkanin ołtarzowych, zarówno tych, które były rozkładane na ołtarzu, by złożyć na nich dary ofiarne, jak i tych, które służyły do przykrycia tych Read more…
Zbigniew Treppa Uniwersytet Gdański https://doi.org/10.12797/9788381385190.I.11 Całun z Turynu, rozpatrywany jako obiekt tożsamy z płótnem grzebalnym opisywanym przez Ewangelistów (→Całun Jezusa w Nowym Testamencie), ma bardzo bogatą strukturę znakową, dlatego też obok badań historycznych, fizycznych, chemicznych czy medycznych prowadzi się jego analizy semiotyczne i semiologiczne, traktując go jako znak. Znakiem jest w niektórych swoich aspektach sam Całun jako obiekt: widocznych Read more…
Krzysztof Pilarczyk Uniwersytet Jagielloński w Krakowie https://doi.org/10.12797/9788381385190.I.4 W badaniach syndonologicznych, skupionych na Całunie Turyńskim, podejmowane są także studia nad historią całunu Jezusa w okresie antyku i średniowiecza oraz próba powiązania ich z Całunem Turyńskim. Materiał literacki, w którym występuje topos całunu i obrazowania Jezusa, daje się odnaleźć zasadniczo w czterech grupach źródeł: (1) w literaturze nowotestamentowej (→Całun Jezusa w Nowym Testamencie), (2) patrystycznej, (3) apokryficznej Read more…
Krzysztof Pilarczyk Uniwersytet Jagielloński w Krakowie https://doi.org/10.12797/9788381385190.I.3 Całun Turyński z zawartym na nim śladem człowieka poddanego przed śmiercią mękom i ukrzyżowaniu domaga się skonfrontowania go ze znanymi z różnych przekazów żydowskimi obrzędami funeralnymi, jakie obowiązywały w końcu okresu tzw. drugiej świątyni, tj. w I w. Informacja dotycząca pochówku Jezusa zawarta w Ewangelii według św. Jana podaje, że dokonano go stosownie do żydowskiego sposobu grzebania (J 19, 40). Read more…
Roman Bogacz Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie Władysław Sinkiewicz Collegium Medicum Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu https://doi.org/10.12797/9788381385190.I.2 W Ewangeliach kanonicznych znajduje się przekaz o procesie, męce i śmierci krzyżowej Jezusa (Mt 26, 47-68; 27, 1-2.11-49; Mk 14, 43-65; 15, 1-37; Łk 22, 39-53.63-65; 23, 13-34.44-46; J 18, 12-19.37), ale jest on przemieszaniem elementów stricte historycznych (tylko w wyborze) z teologicznymi. Read more…