loader image

Argenteuil

Home » Hasła geograficzne » Argenteuil

Zbigniew Treppa
Uniwersytet Gdański

Miasto we Francji, położone w regionie Île-de-France, obecnie w departamencie Val-d’Oise, na prawym brzegu Sekwany w północno-zachodniej części aglomeracji Paryża. W kościele św. Dionizego w Argenteuil oddaje się cześć Świętej Tunice, która od miejsca przechowywania nazywana jest Tuniką z Argenteuil. Została ona znaleziona w tej miejscowości w 1150 r. w trakcie prac nad rozbudową klasztoru Benedyktynów, gdzie została ukryta najprawdopodobniej przez mniszki, w obawie przed zrabowaniem jej przez Normanów. Sama miejscowość zamieszkiwana była wówczas przez około sto rodzin.

Począwszy od 1156 r. w Argenteuil miały miejsce liczne wystawienia Tuniki na widok publiczny. Pierwsze tego rodzaju uroczyste wydarzenie odbyło się z udziałem króla Ludwika VII oraz w obecności dziewięciu biskupów i dwóch arcybiskupów. Opis tego wydarzenia zawarty został w dokumencie z 1156 r. autorstwa Hugona, arcybiskupa Rouen. Bardzo prawdopodobna jest hipoteza bazująca na wcześniejszych źródłach kronikarskich, że relikwia miała znaleźć się w Argenteuil w pierwszej połowie IX w. dzięki Teodradzie, córce Karola Wielkiego, która była ksienią klasztoru w Argenteuil (→Tunika z Argenteuil). Do tej francuskiej miejscowości relikwia miała zostać przywieziona z Konstantynopola, gdzie przypuszczalnie pojawiła się około VII w.

W późniejszych czasach uroczyste wystawienia tkaniny odbywały się w Argenteuil z udziałem królów Francji, m.in.: Ludwika IX (dwukrotnie), Henryka III (trzykrotnie) i Ludwika XIII (trzykrotnie); z udziałem królowych: Marii Medycejskiej, Anny Austriackiej i Marii z Modeny (żony króla Anglii Jakuba II) oraz kardynałów, m.in.: Armanda Jeana Richelieu i Pierre’a Bérulle’a. Po rewolucji francuskiej i likwidacji zakonu benedyktyńskiego we Francji, 2 czerwca 1791 r. relikwia została przeniesiona do kościoła parafialnego, a następnie dwa lata później pocięta na fragmenty, które zostały ukryte przez parafian.

W 1785 r. odzyskano najważniejsze części Tuniki, a w 1894 r. połączono je ze sobą szwami. Od tego momentu uroczyste wystawienia Tuniki z Argenteuil zostały wznowione – ostatnie miało miejsce w 10 kwietnia 2016 r., a uczestniczyło w nim ok. 200 000 pielgrzymów. Najbliższe wystawienie zaplanowane jest na rok 2034.

Bibliografia

Leroy J.-Ch., Tunika Jezusa. Cudowna relikwia chrześcijaństwa, tłum. A. Zielińska, Kraków 2013.

Marion A., Lucotte G., Tunika z Argenteuil i Całun Turyński. Podsumowanie badań, tłum. A. Łatka, Kraków 2008.

Źródło ilustracji

1. Wikimedia Commons, https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Basilique_d%27Argenteuil_-_chevet.jpg (BastienM, CC BY-SA 3.0)

Zbigniew Treppa

profesor zwyczajny w Instytucie Mediów, Dziennikarstwa i Komunikacji Wizualnej Uniwersytetu Gdańskiego, kierownik Zakładu Antropologii Obrazu, współpracownik Polskiego Centrum Syndonologicznego w Krakowie, członek Sekcji Syndonologicznej Polskiego Towarzystwa Teologicznego. W pracy badawczej podejmuje zagadnienia teologii wizualnej, stosując narzędzia semiotyki obrazu, analizuje artefakty kultu religijnego oraz właściwości strukturalne obrazów nie-ręką-ludzką-wykonanych (gr. acheiropoietos). Ostatnio opublikował Fenomen obrazu Miłosierdzia Wcielonego (Gdańsk 2021).

error: Content is protected !!