loader image

Kalendarium Całunu

Home » Kalendarium Całunu

(ujęcie hipotetyczne zakładające tożsamość Całunu z Mandylionem lub wizerunkiem z Edessy przy wykorzystaniu zestawienia sporządzonego przez Iana Wilsona w książce Całun Turyński, 1984)

ok. 30 r.
ok. 57 r.
ok. 177 r.
525 r.
544 r.
639 r.
ok. 700 r.
723-842
wiosna 943 r.
lato/jesień 943 r.
wczesne lato 944 r.
15 sierpnia 944 r.
16 sierpnia 944 r.
styczeń 945 r.
1011 r.
ok. 1025 r.
1036 r.
1058 r.
ok. 1130 r.
1146 r.
1201 r.
sierpień 1203 r.
12 kwietnia 1204 r.
1291 r.
1306 r.
13 października 1307 r.
19 marca 1314 r.
czerwiec 1353 r.
25 czerwca 1355 r.
28 maja 1356 r.
19 września 1356 r.
listopad 1356 r.
21 listopada 1356 r.
1357 r. (?)
1389 r.
kwiecień 1389 r.
6 stycznia 1390 r.
22 maja 1398 r.
1400 r.
czerwiec 1418 r.
6 lipca 1418 r.
1438 r.
8 maja 1443 r.
9 maja 1443 r.
18 sierpnia 1447 r.
1449 r.
13 września 1452 r.
22 marca 1453 r.
29 maja 1457 r.
30 maja 1459 r.
7 października 1460 r.
6 lutego 1464 r.
Wielki Piątek 1494 r.
11 czerwca 1502 r.
14 kwietnia 1503 r.
1506 r.
10 sierpnia 1509 r.
15 czerwca 1516 r.
28 października 1518 r.
1521 r.
4 grudnia 1532 r.
15 kwietnia 1534 r.
2 maja 1534 r.
1535 r.
4 maja 1535 r.
1536 r.
1537 r.
29 marca 1537 r.
1549 r.
18 listopada 1553 r.
1560 r.
3 czerwca 1561 r.
4 czerwca 1561 r.
15 sierpnia 1561 r.
1566 r.
14 września 1578 r.
10 października 1578 r.
1613 r.
1670 r.
1 czerwca 1694 r.
1804 r.
1815 r.
1842 r.
1868 r.
25 maja 1898 r.
28 maja 1898 r.
2 czerwca 1898 r.
21 czerwca 1902 r.
2-23 maja 1931 r.
24 września – 15 października 1933 r.
1939 r.
1946 r.
16-17 czerwca 1969 r.
1 października 1972 r.
22-23 listopada 1973 r.
24 listopada 1973 r.
23-24 marca 1977 r.
1977 r.
1 września 1976 r.
1978 r.
13 kwietnia 1980 r.
13 października 1988 r.
18 października 1983 r.
2-4 września 1988 r.
1997 r.
24 maja 1998 r.
20 czerwca – 13 lipca 2002 r.
2 maja 2010 r.
21 czerwca 2015 r.
9 lipca 2022 r.

ok. 30 r.

Wydarzenia:
  • Ukrzyżowanie Chrystusa
  • Uczeń Addai lub Tadeusz, jeden z siedemdziesięciu (por. Łk 10, 1), udaje się do Edessy, wioząc ze sobą tajemniczy „portret”; Abgar V, toparcha Edessy, zostaje wyleczony i nawraca się na chrześcijaństwo
Komentarz:

Aby ukryć prawdziwy charakter „nieczystego” płótna grobowego, Całun zostaje złożony w taki sposób, że widoczna jest tylko twarz, i umieszczony w specjalnej ozdobnej ramie; w tej postaci uważany jest za „portret” Jezusa. Przewieziony do Edessy (dziś Sanlıurfa we wschodniej Turcji).

ok. 57 r.

Wydarzenia:
  • Ma’nu VI, drugi syn Abgara V, wstępuje na tron Edessy. Reakcja pogańska, prześladowanie chrześcijan edesskich („portret” znika).
Komentarz:

Całun zostaje ukryty w niszy nad zachodnią bramą Edessy.

ok. 177 r.

Wydarzenia:
  • Powrót tolerancji wobec chrześcijan w Edessie za Abgara VIII (177-212). Przez pewien czas na monetach Abgar przedstawiany jest w tiarze z krzyżem chrześcijańskim.
  • „Portret” pozostaje jednak nadal w ukryciu. Pamięć o nim jest coraz bardziej mglista; legendy koncentrują się wokół apokryficznej korespondencji między Chrystusem i Abgarem.
  • Koniec panowania Bizancjum. Miasto przeżywa szereg powodzi (w przybliżeniu jedna na stulecie).
Komentarz:

Przez stulecia nikt nie wie o istnieniu Całunu, który spoczywa w hermetycznie zamkniętym pomieszczeniu nad bramą zachodnią.

525 r.

Wydarzenia:
  • Groźna powódź w Edessie, w której ginie 30 000 osób, a prawie wszystkie większe budowle publiczne ulegają zniszczeniu
  • W czasie prac nad rekonstrukcją murów zostaje odnalezione płótno, ukryte w niszy nad bramą zachodnią. Znajduje się na nim podobizna Chrystusa, nazwana acheiropoietos – „nieuczyniona rękami ludzkimi”. Bez najmniejszej dyskusji płótno zostaje utożsamione z oryginalnym „portretem” przywiezionym Abgarowi przez Tadeusza.
  • Cesarz Justynian asygnuje pieniądze na budowę systemu zabezpieczającego Edessę przed powodziami oraz wspaniałej świątyni przeznaczonej na przechowywanie płótna – katedry Hagia Sophia w Edessie
  • Od tego czasu pojawia się w sztuce zupełnie nowy, frontalny typ portretu Jezusa, wykazujący uderzające podobieństwo do twarzy z Całunu
Komentarz:

Odnalezienie Całunu w postaci „portretu”; nikt nie zdaje sobie sprawy z prawdziwego charakteru płótna.

Płótno uważane jest za tak święte, że dostęp do niego jest bardzo trudny. Na podstawie wizerunku sporządzono jednak portret Chrystusa odgrywający rolę wiarygodnego kanonu.

544 r.

Wydarzenia:
  • Płótno, nazywane teraz „Mandylionem”, wspomniane jest przez Ewagriusza z Pontu jako palladium broniące w cudowny sposób Edessę przed atakiem armii perskiej

639 r.

Wydarzenia:
  • Muzułmanie przejmują kontrolę nad Edessą po wyparciu Bizantyjczyków
  • Chrześcijanie Edessy cieszą się tolerancją, a katedra Hagia Sophia, w której przechowywany jest Mandylion, otoczona jest powszechną czcią
Komentarz:

Tajemnicza zamiana oryginału na kopię.

ok. 700 r.

Wydarzenia:
  • Zmuszeni do zapłacenia wysokich podatków ortodoksyjni chrześcijanie Edessy oddają Mandylion w zastaw bogatemu monofizycie, Athanasiusowi bar Gumayer. Według pogłosek Athanasius sporządził wierną kopię Mandylionu. Jeśli tak było rzeczywiście, to właśnie ona pozostaje odtąd w jakobickim kościele Matki Bożej w Edessie.

723-842

Wydarzenia:
  • Okres obrazoburstwa w Cesarstwie Bizantyjskim i w krajach islamu
  • Mandylion pozostaje nietknięty

wiosna 943 r.

Wydarzenia:
  • Bizantyjska armia pod wodzą Jana Kurkuasa oblega Edessę
  • Zgodnie z instrukcją otrzymaną od cesarza Romana I Lekapena za wydanie Mandylionu Kurkuas obiecuje emirowi Edessy uwolnienie 200 jeńców, oszczędzenie miasta i gwarancję jego nietykalności na przyszłość oraz 12 000 sztuk srebra

lato/jesień 943 r.

Wydarzenia:
  • Kalif bagdadzki dyskutuje ze swoją radą warunki postawione przez Jana Kurkuasa. Niechętny oddaniu Mandylionu ulega w końcu argumentacji byłego wezyra Alego ibn Izy, który twierdzi, że szansa uwolnienia jeńców muzułmańskich z rąk giaurów musi przeważyć wszelkie opory.

wczesne lato 944 r.

Wydarzenia:
  • Abraham, biskup Samosaty, udaje się do Edessy, by przejąć Mandylion w imieniu cesarza. Próba oszukania biskupa przez przekazanie mu kopii Mandylionu kończy się fiaskiem. Chrześcijanie i muzułmanie Edessy manifestują przeciw oddaniu Mandylionu. Biskup Abraham oraz biskup Edessy, ścigani przez rozgniewany tłum, przeprawiają się przez Eufrat z Mandylionem. W drodze do Konstantynopola orszak zatrzymuje się na krótko w Samosacie, następnie jest witany przez Parakoemomena Theofanesa u ujścia rzeki Sagaris. Tuż przed przybyciem do Konstantynopola zatrzymuje się w klasztorze św. Euzebiusza.
Komentarz:

Płótno opuszcza Edessę.

15 sierpnia 944 r.

Wydarzenia:
  • Orszak z Mandylionem wkracza do Konstantynopola
  • W zakrystii kościoła Matki Bożej w Blachernach odbywa się pokaz zamknięty, w którym uczestniczy przyszły cesarz Konstantyn VII Porfirogeneta oraz synowie panującego cesarza Romana, Stefan i Konstantyn. Określają oni twarz Chrystusa na Mandylionie jako „bardzo niewyraźną”. Tej samej nocy Mandylion zostaje przewieziony galerą do Pałacu Bokoleon i umieszczony w cesarskiej kaplicy Pharos.
Komentarz:

Współczesne źródło De imagine edessena opisuje wizerunek jako utworzony przez „wilgotną wydzielinę, bez użycia farb i sztuki malarskiej” oraz jako „nienoszący śladów ziemskich barwników”.

16 sierpnia 944 r.

Wydarzenia:
  • Relikwiarz z Mandylionem jest obnoszony w uroczystej procesji wzdłuż murów Konstantynopola, następnie zostaje wniesiony do bazyliki Hagia Sophia, gdzie umieszcza się go na „tronie łaski”, potem do Chrysotriclinium w Pałacu Bukoleon, gdzie zostaje złożony na tronie cesarskim, wreszcie do kaplicy Pharos, wyznaczonej na stałe miejsce jego przechowywania.
Komentarz:

Współczesne alternatywne próby wyjaśnienia genezy wizerunku: 1) Jezus wytarł płótnem twarz po jej obmyciu wodą; 2) Jezus wytarł płótnem „krwawy pot” w czasie agonii w Getsemani – dowodzi to, że ci, którzy widzieli płótno w 944 r., nie zdawali sobie sprawy, że jest to całun z wizerunkiem całego ciała Chrystusa. Na podstawie świadectw ikonograficznych i literackich można sądzić, że było to skutkiem sposobu przechowywania płótna w tym czasie: musiało ono być złożone tak, że widoczna była tylko twarz (tetradiplon), i naciągnięte na specjalną ramę oraz przykryte ozdobną kratą.

styczeń 945 r.

Wydarzenia:
  • Konstantyn VII Porfirogeneta wstępuje na tron Bizancjum
  • Konstantyn każe wybić złotego solida na pamiątkę przywiezienia Mandylionu do Konstantynopola (z wizerunkiem Chrystusa Tronującego). Dzień 16 sierpnia ogłasza oficjalnym świętem Mandylionu oraz poleca opracowanie na piśmie specjalnej homilii na to święto, znanej jako De imagine edessena.
Komentarz:

Aby ukryć prawdziwy charakter „nieczystego” płótna grobowego, Całun zostaje złożony w taki sposób, że widoczna jest tylko twarz, i umieszczony w specjalnej ozdobnej ramie; w tej postaci uważany jest za „portret” Jezusa. Przewieziony do Edessy (dziś Şanlıurfa we wschodniej Turcji).

1011 r.

Wydarzenia:
  • Do Rzymu przywieziona zostaje z Bizancjum kopia Mandylionu, której papież Sergiusz poświęca specjalny ołtarz. Kopia ta nazywana jest „Weroniką” (od łac. vera icon – „prawdziwa podobizna”). Z biegiem czasu wokół tej kopii powstaje legenda o św. Weronice, łączona z wywodzącą się z Ewangelii opowieścią o Hemorrhissie, kobiecie chorej na krwotok i uzdrowionej przez dotknięcie szaty Jezusa.

ok. 1025 r.

Wydarzenia:
  • W sztuce pojawiają się sceny Opłakiwania (Threnos), w których po raz pierwszy ukazane jest martwe ciało Chrystusa, leżące w pozycji znanej z Całunu. W scenach tych pojawia się też długi i szeroki pas płótna, odpowiadający pełnej długości Całunu, podczas gdy do tej pory w scenach złożenia Chrystusa do grobu przedstawiano Jego ciało jako zwinięte w wąskie bandaże lniane, w stylu egipskiej mumii.
Komentarz:

Prawdopodobnie w celu konserwacji płótno zostaje przez kogoś wyjęte z ozdobnej oprawy, odwiązane od podtrzymującej je deski i rozwinięte, przez co po raz pierwszy od czasów apostolskich ukazuje się podwójny wizerunek całej postaci.

1036 r.

Wydarzenia:
  • Źródła wspominają o procesji z Mandylionem w Konstantynopolu
Komentarz:

Wzmianki te nie zawierają sugestii, że przy tych okazjach płótno było wystawiane na widok publiczny. Bizantyjski hymn z tego okresu pozwala sądzić, że relikwia była wciąż jeszcze uważana za zbyt świętą, by można ją było pokazywać publicznie.

1058 r.

Wydarzenia:
  • Abu Nasr Yaha, chrześcijański pisarz arabski, notuje, że widział Mandylion w świątyni Hagia Sophia

ok. 1130 r.

Wydarzenia:
  • Kronikarz angielski, mnich Ordericus Vitalis, odnotowuje w swej Historii kościelnej: Abgar panował jako toparcha Edessy. Jemu to Pan Jezus posłał […] najdrogocenniejsze płótno, którym wytarł pot ze swej twarzy i na którym jaśniały rysy Zbawiciela, cudownie odtworzone. Płótno to pozwalało podziwiać wszystkim, którzy je mogli zobaczyć, podobiznę i proporcje ciała naszego Pana. Łaciński kodeks z tego samego okresu przytacza zdanie z listu Chrystusa do Abgara: [] posyłam ci płótno; wiedz, że na nim nie tylko moja twarz, ale całe moje ciało zostało w sposób cudowny odciśnięte.
Komentarz:

Kopie i obrazy Mandylionu pojawiające się powszechnie po raz pierwszy w tym stuleciu pozwalają przypuszczać, że po zabiegach konserwacyjnych płótno było ponownie złożone w ten sposób, że widoczna była tylko twarz.

1146 r.

Wydarzenia:
  • Turcy zajmują Edessę
  • Świątynie chrześcijańskie, włączając w to Hagię Sophię, ulegają zniszczeniu. W tym czasie Mandylion przechowywany jest bezpiecznie w Konstantynopolu, w kaplicy Pharos.

1201 r.

Wydarzenia:
  • Mikołaj Mesarites, kustosz kolekcji relikwii w kaplicy Pharos, stwierdza, że w kolekcji znajduje się sindon z płótnami grobowymi. Syndon jest z płótna, materiału taniego i łatwego do nabycia, który nie uległ zniszczeniu, ponieważ owinięte było weń okryte tajemnicą, choć nagie, martwe ciało Chrystusa.

sierpień 1203 r.

Wydarzenia:
  • Robert de Clari, krzyżowiec frankoński, opisuje, że widział w kościele Matki Bożej Blacherneńskiej w Konstantynopolu sydoine, w który Pan nasz został owinięty i który jest podnoszony pionowo w każdy piątek, tak żeby postać naszego Pana była na nim wyraźnie widoczna
Komentarz:

Ta unikalna wzmianka pozwala sądzić, że po raz pierwszy miały miejsce publiczne pokazy całego Całunu, zapewne z powodu lęku przed krzyżowcami.

12 kwietnia 1204 r.

Wydarzenia:
  • Krzyżowcy wdzierają się do Konstantynopola, niszcząc budynki i plądrując skarbce kościelne. W zamieszaniu Mandylion/Sydoine ginie: i nikt z Greków ani Francuzów nie wiedział, co się z nim stało (Robert de Clari).
  • Luka historyczna, w czasie której wiele zrabowanych w Konstantynopolu relikwii pojawia się w kościołach i klasztorach zachodnich. Rzekome „Mandyliony” ukazują się w Rzymie, Genui i Paryżu; w żadnym wypadku nie mamy jednak do czynienia z wyraźnymi pretensjami do uznania tych kopii za oryginały.
  • Hipoteza: płótno, wciąż złożone i oprawione w ten sposób, że widoczna jest tylko twarz, dostaje się w ręce bogatego i potężnego zakonu templariuszy. Według pogłoski z końca XIII w. templariusze czczą podczas tajnych zebrań kapituł tajemniczego „bożka” w postaci głowy mężczyzny z rudawą brodą. Jeżeli hipoteza ta jest słuszna, to płótno jest najprawdopodobniej przechowywane najpierw w skarbcu templariuszy w Akce (Ziemia Święta).
Komentarz:

Płótno zostaje wywiezione z Konstantynopola.

Z opisów literackich oraz na podstawie związanej z templariuszami kopii znalezionej w Anglii wynika, że płótno przechowywane jest wciąż w ramie, z widoczną jedynie twarzą.

1291 r.

Wydarzenia:
  • Upadek Akki
  • Skarbiec templariuszy przewieziony zostaje do Sydonu, następnie na Cypr

1306 r.

Wydarzenia:
  • Skarbiec templariuszy przewieziony zostaje do Francji przez wielkiego mistrza templariuszy Jakuba de Molay drogą morską do Marsylii, następnie lądem do Templum w Paryżu – głównej siedziby templariuszy

13 października 1307 r.

Wydarzenia:
  • Nagłe aresztowanie wszystkich templariuszy w całej Francji z rozkazu króla Filipa IV Pięknego. Poszukiwania „bożka” nie dają rezultatu. Największy opór templariusze stawiają w paryskim Templum.
Komentarz:

Całun zostaje wyjęty z ramy i potajemnie wywieziony w nieznane bezpieczne miejsce.

19 marca 1314 r.

Wydarzenia:
  • Wielki mistrz Jakub de Molay i preceptor Normandii Geoffrey de Charny spaleni na stosie w Paryżu za herezję. Przed śmiercią obaj ogłosili publicznie, że zakon nie jest winien żadnej herezji.

czerwiec 1353 r.

Wydarzenia:
  • Francuski rycerz Geoffrey de Charny (pokrewieństwo z Geoffrey’em de Charny nie zostało dowiedzione) otrzymuje darowiznę od króla Jana Dobrego na wybudowanie kościoła kolegiackiego w Lirey

25 czerwca 1355 r.

Wydarzenia:
  • Geoffrey de Charny otrzymuje godność porte oriflamme – chorążego królewskiego, noszącego sztandar bitewny króla Francji
Komentarz:

Choć wszystko wskazuje, że Geoffrey de Charny przygotowuje się do publicznego ujawnienia Całunu, nigdy nie wyjaśnia, w jaki sposób relikwia dostała się w jego ręce.

28 maja 1356 r.

Wydarzenia:
  • Konsekracja nowo wybudowanego kościoła kolegiackiego w Lirey. Fundator, Geoffrey de Charny, jest wychwalany publicznie przez Henryka z Poitiers, biskupa Troyes.

19 września 1356 r.

Wydarzenia:
  • Geoffrey de Charny ginie z rąk Anglików w bitwie pod Poitiers, bohatersko broniąc swego króla

listopad 1356 r.

Wydarzenia:
  • Joanna de Vergy, wdowa po Geoffrey’u, apeluje do regenta Francji o aktualizację darowizn udzielonych poprzednio jej mężowi na rzecz jej małego syna, Geoffrey’a II de Charny

21 listopada 1356 r.

Wydarzenia:
  • Pozytywna odpowiedź na apelację Joanny, choć ze względu na katastrofalną sytuację gospodarczą Francji realna wartość darowizn jest niepewna

1357 r. (?)

Wydarzenia:
  • Kanonicy z Lirey organizują pierwsze publiczne pokazy całego Całunu. Relikwia ściąga liczne tłumy pielgrzymów; wśród dewocjonaliów sprzedawanych pielgrzymom są specjalne medaliony pamiątkowe z Całunem i herbami de Charny i de Vergy (egzemplarz znajduje się w Muzeum Cluny w Paryżu).
  • Biskup Henryk z Poitiers zaprzecza autentyczności Całunu: tak święta relikwia nie mogłaby znaleźć się w rękach nieznacznego rodu. Na polecenie biskupa pokazy zostają przerwane, a Całun ukryty. Joanna de Vergy wychodzi ponownie za mąż za bogatego szlachcica Aymona z Genewy.
Komentarz:

Aby utrzymać kosztowną kolegiatę, Joanna de Vergy decyduje się na spełnienie intencji Geoffrey’a przez zorganizowanie pierwszych publicznych pokazów Całunu, które mają przynieść dochód.

1389 r.

Wydarzenia:
  • Geoffrey II de Charny planuje wznowienie publicznych pokazów Całunu. Ówczesny papież awinioński Klemens VII (Robert z Genewy) jest jego powinowatym, więc uzyskuje łatwo odpowiednie zezwolenie od legata papieskiego.
Komentarz:

W zezwoleniu stawia się dla uniknięcia kontrowersji warunek, by płótno określane było jedynie jako „przedstawienie” Całunu; biskup d’Arcis stwierdza jednak wyraźnie, że po cichu rozgłasza się, iż jest to prawdziwy Całun.

kwiecień 1389 r.

Wydarzenia:
  • Rozpoczynają się publiczne pokazy Całunu, co powoduje sprzeciw Piotra d’Arcisa, kolejnego biskupa Troyes, pominiętego w staraniach o zezwolenie. D’Arcis składa skargę Klemensowi VII
  • Klemens VII podtrzymuje swą zgodę na wystawienia Całunu i nakazuje biskupowi d’Arcisowi, by na zawsze zamilknął w tej sprawie. D’Arcis apeluje po raz drugi, cytując opinię Henryka z Poitiers, że Całun jest falsyfikatem.
Komentarz:

Aby ukryć prawdziwy charakter „nieczystego” płótna grobowego, Całun zostaje złożony w taki sposób, że widoczna jest tylko twarz, i umieszczony w specjalnej ozdobnej ramie; w tej postaci uważany jest za „portret” Jezusa. Przewieziony do Edessy (dziś Şanlıurfa we wschodniej Turcji).

6 stycznia 1390 r.

Wydarzenia:
  • Klemens VII ponownie ucisza biskupa d’Arcis, grożąc mu ekskomuniką, równocześnie wysyła list do Geoffrey’a II de Charny, powtarzając warunki, na jakich pokazy mogą być kontynuowane

22 maja 1398 r.

Wydarzenia:
  • Śmierć Geoffrey’a II de Charny

1400 r.

Wydarzenia:
  • Córka Geoffrey’a II, Małgorzata de Charny, poślubia Jana de Bauffremont, który w 1415 r. ginie w bitwie pod Azincourt

czerwiec 1418 r.

Wydarzenia:
  • Małgorzata de Charny poślubia Humberta z Villersexel, hrabiego de la Roche, dziedzica St. Hippolyte-sur-Doubs

6 lipca 1418 r.

Wydarzenia:
  • Z obawy przed grasującymi po kraju bandytami maruderów wojennych kanonicy z Lirey przekazują Całun Humbertowi, by umieścił go w bezpiecznym miejscu. Całun przebywa najpierw w zamku Montfort koło Montbard, a następnie w St. Hippolyte-sur-Doubs, siedzibie hrabiów de la Roche, w kaplicy noszącej nazwę „Des Buessarts”.
  • Według źródeł z XVII w. w tym czasie urządzane są publiczne pokazy Całunu na łące nad brzegami Doubs, w miejscu zwanym Pré du Seigneur.
  • Prawdopodobnie w tym czasie sporządzona zostaje kopia Całunu, znana później jako Całun z Besançon.
Komentarz:

Aby ukryć prawdziwy charakter „nieczystego” płótna grobowego, Całun zostaje złożony w taki sposób, że widoczna jest tylko twarz, i umieszczony w specjalnej ozdobnej ramie; w tej postaci uważany jest za „portret” Jezusa. Przewieziony do Edessy (dziś Şanlıurfa we wschodniej Turcji).

1438 r.

Wydarzenia:
  • Śmierć Humberta de Villersexel

8 maja 1443 r.

Wydarzenia:
  • Kanonicy z Lirey pozywają Małgorzatę de Charny przed sąd, żądając zwrotu Całunu

9 maja 1443 r.

Wydarzenia:
  • Rada w Dôle przedłuża okres przetrzymywania Całunu przez Małgorzatę

18 sierpnia 1447 r.

Wydarzenia:
  • Sąd w Besançon wydaje wyrok w sprawie Małgorzaty de Charny, pozwanej przez kanoników z Lirey

1449 r.

Wydarzenia:
  • Małgorzata de Charny pokazuje Całun w belgijskim Liège, co zostaje odnotowane przez kronikarza Zantifleta
Komentarz:

Małgorzata poszukuje odpowiedniej bogatej rodziny, która mogłaby zabezpieczyć przyszłość Całunu.

13 września 1452 r.

Wydarzenia:
  • Małgorzata de Charny pokazuje Całun w Germolles (koło Mâcon) na publicznej ekspozycji w zamku

22 marca 1453 r.

Wydarzenia:
  • Małgorzata de Charny otrzymuje w Genewie od księcia Ludwika Sabaudzkiego zamek Varambon oraz dochody z posiadłości Miribel koło Lyonu w zamian za „cenne przysługi”
Komentarz:

Małgorzata decyduje się oddać Całun książęcej dynastii sabaudzkiej.

29 maja 1457 r.

Wydarzenia:
  • Kanonicy z Lirey grożą Małgorzacie de Charny ekskomuniką w wypadku dalszego przetrzymywania Całunu

30 maja 1459 r.

Wydarzenia:
  • Wysłanie listu z formułą ekskomuniki
  • Karol de Noyers, brat przyrodni Małgorzaty, prowadzi negocjacje z zakonnikami z Lirey, w wyniku których zrzekają się oni praw do Całunu w zamian za rekompensatę materialną
  • Ekskomunika zostaje cofnięta

7 października 1460 r.

Wydarzenia:
  • Śmierć Małgorzaty de Charny

6 lutego 1464 r.

Wydarzenia:
  • Książę Ludwik Sabaudzki asygnuje 50 złotych franków jako rekompensatę dla kanoników z Lirey za zrzeczenie się praw do Całunu

Wielki Piątek 1494 r.

Wydarzenia:
  • Księżna Bianka Sabaudzka wystawia Całun w Vercelli w obecności Rupisa, sekretarza księcia Mantui

11 czerwca 1502 r.

Wydarzenia:
  • Całun zostaje złożony w kaplicy zamku w Chambéry

14 kwietnia 1503 r.

Wydarzenia:
  • Wystawienie Całunu w Bourg-en-Bresse dla arcyksięcia Filipa Flandryjskiego na ołtarzu w jednej z wielkich sal pałacu książęcego

1506 r.

Wydarzenia:
  • Papież Juliusz II ogłasza dzień 4 maja corocznym Świętem Świętego Całunu. Prawdopodobnie w tym dniu odbywają się co roku pokazy Całunu.
  • Uczeń Addai lub Tadeusz, jeden z siedemdziesięciu (por. Łk 10, 1), udaje się do Edessy, wioząc ze sobą tajemniczy „portret”; Abgar V, toparcha Edessy, zostaje wyleczony i nawraca się na chrześcijaństwo.
Komentarz:

Chambéry zostaje stałym miejscem przechowywania Całunu.

10 sierpnia 1509 r.

Wydarzenia:
  • Laurent de Gorrevod, gubernator Bourg-en-Bresse, przywozi do Chambéry nowy relikwiarz dla Całunu, będący darem Małgorzaty Austriackiej

15 czerwca 1516 r.

Wydarzenia:
  • Król Francji Franciszek I przybywa do Chambéry, aby oddać cześć Całunowi po zwycięstwie pod Marignano

28 października 1518 r.

Wydarzenia:
  • Wystawienie Całunu na murach zamku Chambéry na cześć kardynała Aragon

1521 r.

Wydarzenia:
  • Pokaz Całunu w Chambéry z okazji pobytu Dom Edme, opata Clairvaux. Całun, trzymany przez trzech biskupów, ukazany jest z murów zamku, a następnie wystawiony dla zamkniętego grona wybranych nad głównym ołtarzem w Sainte-Chapelle.

4 grudnia 1532 r.

Wydarzenia:
  • Pożar w Sainte-Chapelle w Chambéry. Uratowany w ostatniej chwili Całun zostaje jednak uszkodzony przez krople roztopionego srebra ściekające do wnętrza rozgrzanego relikwiarza.

15 kwietnia 1534 r.

Wydarzenia:
  • Siostry klaryski z klasztoru w Chambéry rozpoczynają prace nad restauracją Całunu (przyszycie łat w najbardziej uszkodzonych miejscach i podszycie całości płótnem holenderskim)

2 maja 1534 r.

Wydarzenia:
  • Zakończenie prac nad restauracją Całunu
  • Powrót Całunu do kaplicy w Chambéry

1535 r.

Wydarzenia:
  • Przewiezienie Całunu do Piemontu (przez dolinę Lanzo)

4 maja 1535 r.

Wydarzenia:
  • Wystawienie Całunu w Turynie

1536 r.

Wydarzenia:
  • Wystawienie Całunu w Mediolanie

1537 r.

Wydarzenia:
  • Całun przewieziony jest do Vercelli z powodu zagrożenia ze strony wojsk francuskich

29 marca 1537 r.

Wydarzenia:
  • Wystawienie Całunu na murach twierdzy Bellanda w Nicei

1549 r.

Wydarzenia:
  • Całun przechowywany jest w skarbcu katedry św. Euzebiusza w Vercelli

18 listopada 1553 r.

Wydarzenia:
  • Wojska francuskie zajmują Vercelli
  • Całun zostaje ukryty przez ks. Antoine’a Claude’a Costę w jego domu

1560 r.

Wydarzenia:
  • Wystawienie Całunu z balkonu domu w Vercelli

3 czerwca 1561 r.

Wydarzenia:
  • Całun powraca do Chambéry i złożony zostaje w kościele Marii Panny Egipskiej, wewnątrz konwentu franciszkańskiego

4 czerwca 1561 r.

Wydarzenia:
  • Przeniesienie Całunu w uroczystej procesji do Sainte-Chapelle na zamku w Chambéry

15 sierpnia 1561 r.

Wydarzenia:
  • Wystawienie Całunu w Sainte-Chapelle (pierwsze od 25 lat)

1566 r.

Wydarzenia:
  • Pokaz Całunu dla księżny sabaudzkiej z Nemours, na którym obecny jest ojciec św. Franciszka Salezego. W tym czasie Całun przechowywany jest w żelaznej kasecie (srebrny relikwiarz uległ zniszczeniu podczas pożaru w 1532 r.).

14 września 1578 r.

Wydarzenia:
  • Całun zostaje przewieziony do Turynu, aby umożliwić św. Karolowi Boromeuszowi oddanie mu czci
  • Książę Emanuel Filibert wykorzystuje tę okazję, by zatrzymać relikwię w Turynie, nowej siedzibie dynastii sabaudzkiej
Komentarz:

Całun przewieziono do Turynu.

10 października 1578 r.

Wydarzenia:
  • św. Karol Boromeusz przybywa pieszo z Mediolanu do Turynu, aby oddać cześć Całunowi

1613 r.

Wydarzenia:
  • Wystawienie Całunu w Turynie, na którym obecna jest św. Joanna Franciszka de Chantal, założycielka zakonu Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny (wizytek)
  • Ekspozycja ma miejsce w rezydencji książęcej (dziś Palazzo Madama)

1670 r.

Wydarzenia:
  • Rzymska Kongregacja Odpustów zezwala na udzielenie odpustu zupełnego nie tyle za uczczenie płótna jako prawdziwego Całunu Chrystusa, lecz raczej za rozpamiętywanie Śmierci i Złożenia do Grobu
Komentarz:

Jest to pośrednie stwierdzenie oficjalne, że autentyczność Całunu nie jest jeszcze uważana za bezsporną.

1 czerwca 1694 r.

Wydarzenia:
  • Całun umieszczony zostaje w Kaplicy Królewskiej w katedrze turyńskiej, w specjalnym pomieszczeniu zaprojektowanym przez Guarina Guariniego
  • Przy tej okazji bł. Sebastian Valfré dokonuje zabiegów konserwatorskich: podszycia Całunu nowym, czarnym płótnem i wymiany niektórych łat

1804 r.

Wydarzenia:
  • Wystawienie Całunu w Turynie z okazji przyjazdu papieża Piusa VII

1815 r.

Wydarzenia:
  • Wystawienie Całunu w Turynie z okazji powrotu Piusa VII do Włoch z niewoli napoleońskiej w Fontainebleau

1842 r.

Wydarzenia:
  • Wystawienie Całunu w Turynie

1868 r.

Wydarzenia:
  • Wystawienie Całunu w Turynie
  • Księżniczka Klotylda Sabaudzka podszywa Całun czerwonym jedwabiem

25 maja 1898 r.

Wydarzenia:
  • Całun jest wystawiony w Turynie przez osiem dni z okazji 50. rocznicy utworzenia Królestwa Włoskiego
  • Pierwsza, nieudana z powodu złego oświetlenia, próba wykonania fotografii Całunu przez Seconda Pię

28 maja 1898 r.

Wydarzenia:
  • Druga, uwieńczona powodzeniem, próba wykonania zdjęć Całunu, wiszącego za szklaną szybą nad głównym ołtarzem katedry turyńskiej. Tej samej nocy S. Pia widzi po raz pierwszy negatyw Całunu.

2 czerwca 1898 r.

Wydarzenia:
  • Całun powraca do relikwiarza przechowywanego w Kaplicy Królewskiej

21 czerwca 1902 r.

Wydarzenia:
  • Odczyt Yvesa Delage’a, profesora anatomii porównawczej na Sorbonie, na temat autentyczności Całunu przed Akademią Francuską

2-23 maja 1931 r.

Wydarzenia:
  • Trwający 20 dni publiczny pokaz Całunu w Turynie z okazji ślubu księcia Humberta Piemonckiego. Giuseppe Enrie, zawodowy fotograf, sporządza nowy zestaw fotografii Całunu. „Negatywowy” wizerunek ujawnia się jeszcze wyraźniej.

24 września – 15 października 1933 r.

Wydarzenia:
  • Wystawienie Całunu w Turynie z okazji Roku Świętego (na życzenie papieża Piusa XI)

1939 r.

Wydarzenia:
  • Przewiezienie Całunu do opactwa Monte Vergine (Avellino) ze względu na zagrożenie wojenne

1946 r.

Wydarzenia:
  • Kardynał Fossati przewozi Całun z powrotem do Turynu. Pożegnalne wystawienie płótna dla zakonników.

16-17 czerwca 1969 r.

Wydarzenia:
  • Pokaz Całunu dla członków specjalnej komisji naukowej, powołanej przez turyńskiego kardynała Pellegrino. Wykonanie przez Giovanniego Judica-Cordiglię nowej serii zdjęć czarno-białych i kolorowych oraz w promieniach ultrafioletowych.

1 października 1972 r.

Wydarzenia:
  • Próba podpalenia Całunu przez nieznanego sprawcę, który dostał się do Kaplicy Królewskiej przez dach pałacu. Całun nie został uszkodzony dzięki azbestowemu zabezpieczeniu wewnątrz niszy nad ołtarzem.

22-23 listopada 1973 r.

Wydarzenia:
  • Pierwszy telewizyjny pokaz Całunu w Sali Szwajcarów w dawnym pałacu turyńskim. Pobranie próbek substancji powierzchniowych do badań przeprowadzanych przez dr. Maxa Freia, kryminologa z Zurichu.

24 listopada 1973 r.

Wydarzenia:
  • Pobranie z Całunu próbek włókien lnianych oraz dwu niewielkich kawałków materiału

23-24 marca 1977 r.

Wydarzenia:
  • Pierwsza amerykańska Konferencja Badań nad Całunem w Albuquerque (Nowy Meksyk)

1977 r.

Wydarzenia:
  • Przeprowadzenie badań, w wyniku których uzyskano trójwymiarowy obraz Całunu

1 września 1976 r.

Wydarzenia:
  • Wizyta kard. Karola Wojtyły w Turynie i adoracja Całunu

1978 r.

Wydarzenia:
  • Max Frei pobiera ponownie próbki z Całunu i wyodrębnia 58 pyłków roślin, które mogą wyznaczać etapy wędrówki Całunu

13 kwietnia 1980 r.

Wydarzenia:
  • Wizyta Jana Pawła II w Turynie i prywatne wystawienie Całunu

13 października 1988 r.

Wydarzenia:
  • Ogłoszenie wyników datowania Całunu metodą 14C – przedział lat 1260-1390
Komentarz:

Błędy metodologiczne w badaniach (por. →Badania wieku Całunu).

18 października 1983 r.

Wydarzenia:
  • Przejście Całunu z rąk dynastii sabaudzkiej na własność Stolicy Apostolskiej

2-4 września 1988 r.

Wydarzenia:
  • Druga pielgrzymka Jana Pawła II do Turynu – milczenie na temat Całunu

1997 r.

Wydarzenia:
  • Pożar katedry turyńskiej i uratowanie Całunu

24 maja 1998 r.

Wydarzenia:
  • Wizyta Jana Pawła II w Turynie – adoracja Całunu, przesłanie oraz zachęta do badań nad płótnem

20 czerwca – 13 lipca 2002 r.

Wydarzenia:
  • Renowacja Całunu oraz sporządzenie dokumentacji fotograficznej
  • Prezentacja telewizyjna

2 maja 2010 r.

Wydarzenia:
  • Wizyta Benedykta XVI przed Całunem

21 czerwca 2015 r.

Wydarzenia:
  • Wizyta Franciszka przed Całunem

9 lipca 2022 r.

Wydarzenia:
  • Publiczne wystawienie Całunu
error: Content is protected !!