Międzynarodowe Centrum Syndonologiczne w Turynie

https://doi.org/10.12797/9788381385190.I.9.2

(wł. Centro Internazionale di studi sulla Sindone). Jego poprzednikiem było stowarzyszenie Cultores Sanctae Sindonis, powołane w 1937 r. przez arcybiskupa Turynu kardynała Maurilia Fossatiego z inicjatywy →Bractwa Najświętszego Całunu w Turynie dla szerzenia wiedzy na temat Całunu Turyńskiego.

W 1959 r. zostało przekształcone w Międzynarodowe Centrum Syndonologiczne, placówkę zajmującą się badaniami naukowymi nad Całunem oraz propagowaniem wiedzy na temat płótna i odkryć z nim związanych. Centrum skupia badaczy z całego świata, reprezentujących różne nauki: fizykę, chemię, biologię, botanikę, medycynę, materiałoznawstwo, towaroznawstwo, historię, historię sztuki, nauki biblijne i teologię. Stąd, by uwzględnić wszystkie te perspektywy, powstała syndonologia, czyli specjalna dziedzina zajmująca się badaniami nad Całunem i podobnymi obiektami. W ramach swojej działalności Centrum prowadzi bibliotekę, archiwum i muzeum, organizuje kongresy naukowe oraz wydaje pismo specjalistyczne pt. „Sindon”. Bezpośrednio angażuje się także w przygotowywanie i obsługę publicznych wystawień Całunu. Naukowcy skupieni w Centrum są autorami wielu książek i publikacji (także naukowych) poświęconych Całunowi. Dotychczas jedynym Polakiem, który oficjalnie należał do MCS, był zmarły w 2011 r. dr →Stanisław Waliszewski. Głównym organem decyzyjnym dla Centrum jest Rada Wykonawcza Bractwa Świętego Całunu, która w 2017 r. wybrała prof. Giana Marię Zacconego na stanowisko dyrektora MCS.